خداحافظی به سبک شب های خودم
سرزمین من
دیار غریب

خداحافظ رفیقی که همیشه تو دلم بودی
نمیدونستم آخر سر میشم تنها به این زودی

خداحافظ عزیزی که به عشقت بال و پر دادی
ازت ممنون بهم قبل از سفر کردن خبر دادی

خداحافظ هوایی که همیشه سرد و ابری بود
ندیدی بعدِ تو سقفم سیاه و سنگ قبری بود

خداحافظ چراغی که همیشه سرد و خاموشه
بدون داغ نبودِ تو ، هنوزم داره می جوشه

خداحافظ برو باشه ، منم دور میشم و تنها
منم میرم یه جایی که فقط من باشم و غم ها

خداحافظ دیگه نیستی ببینی بی تو میمریم
اگه مُردم توی خوابت میام دستاتو میگیرم

خداحافظ چه قدر آروم میاد روی زبون من
شاید غصه هنوز زوده واسه قلب جَوونِ من

خداحافظ به اونی که داره از پیش من میره
چقدر این لحظه ها تلخه ، چقدر رفتن نفسگیره

شاید این حرف تکراری نباشه آخرش جایز
ولی میگم:دوسِت دارم ، برو دیگه خداحافظ

 

مجتبی حکیمی.بهار91



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: یک شنبه 12 شهريور 1391برچسب:,
ارسال توسط مجتبی حکیمی